1) Sukcesywne dopominanie się o podniesienie wynagrodzenia(takie
biadolenie).
2) Wypowiedzenie w dobrej wierze, tzn. coś w stylu "...wypowiadam ale
zgłaszam chęć podjęcia pracy na innych warunkach finansowych..."

Punkt 2 jest bardzo brutalny i nie chciałbym się posługiwać tak
mocnymi argumentami, sprawę chcę załatwić delikatnie, punkt 1 jest
za to męczący i przypomina przedszkolaka, który rykiem chce wymusić
na mamusi gumę do żucia w sklepie. Ta metoda też mi nie pasuje.

Interesuje mnie podwyżka rzędu 32%-64%.

Biadolenie jak sam mówisz nie przynosi skutku.
Uważam że należy rozmawiać, rozmawiać, rozmawiać, ale...
Ty masz sentymenty, ale Twój pracodawca jak widać nie.
Jeżeli możesz zarabiać gdzie indziej lepsze pieniądze, Twój pracodawca
powinien o tym wiedzieć, ale nie na zasadzie szantażu czy ultimatum.
Być może nie chce/ nie jest w stanie od rau dać Ci tyle ile chcesz. Być może
możesz wynegocjować stopniowe dojście do oczekiwanej sumy wynagrodzenia (np
w okresie 4 miesięcy o 10-15% każdego miesiąca)
Jeżeli twój pracodawca nie chce o tym rozmawiać, świadczy to o dwóch
rzeczach:
albo cię nie szanuje i nie jesteś dla niego wart tyle ile ci się wydaje,
albo z różnych powodów nie chce ci zapłacić tej kwoty (nie może, wolałby
zatrunić dwie osoby dając im po połowie tej kwoty, przekracza to jego
rachunek ekonomiczny dla tego stanowiska, wynagradza wg siatki płac i nie
mieścisz się etc)

Tu należy sobie zadac pytanie: Czy jeżeli gdze indziej można zarobic lepiej,
warto tracić czas w obecnym miejscu dla elementów tak niematerialnych jak
pozycja, władza i inne takie tam, które dziś są a jutro ich nie ma? Jedynym
materialnym wymiarem doceniania pracy jest wynagrodzenie, reszta to kwestia
Twego subiektywnego odbioru i subiektywnej wyceny istotności innych
składników środowiska pracy...
Decyzja, jak zawsze w takich przypadkach należy do Ciebie, ale uważam że
jeżeli istnieją realne i uzasadnione podstawy do przyznania ci podwyżki a
pracodawca Ci jej odmówi - należy z twarzą wyjść z takiej rozmowy, nie
płaszczyć się i szukać sobie innego zajęcia, bo właśnie przydzielono ci
szufladkę...
--
Jackare