// ciach //

> > 1. Wiele osob nie szuka pracy - maja nadzieje, ze ona znajdzie ich.
> > 2. Nie ma bezrobocia, sa tylko bezrobotni? Po czesci tak. Takie czasy,
> > ze jak sie nie ma co sie lubi, to sie lubi co sie ma.
> > 3. Bez znajomosci nie ma pracy? Praca jest, ale trudniej ja zdobyc.
> > 4. Jesli sie znajomosci nie ma, to nic nie stoi na przeszkodzie, aby je
> > sobie wyrobic.
> > 5. Jesli nie ma ofert pracy, to nie ma. Gdy juz jakas sie pojawi to... w
> > towarzystwie innych i w przypadku kazdej decyzje trzeba podjac
> > natychmiast.
// ciach //
> Greg - gratuluje podejscia do zycia. Szkoda ze nie jestes z Warszawy,
> bo moglibysmy pogadac o pracy dla Ciebie ;-)
>
> Pozdrawiam,
> PiotrG

będąc na początku swojej drogi zawodowej tez byłem pełen optymizmu. Szedłem
do przodu, nie oglądałem się i zdobywałem coraz większą wiedzę. I tak przez
6 lat. od kolesia który nie miał średniego wykształcenia (bo nie chciał i
się obijał) i początki zdobywania wiedzy na giełdzie na Grzybowskiej przez
studia, rodzinę, pracę z różnymi i u różnych... dość że przez kilka lat
nauczyłem się wiele. nie lubię programowania, dlatego pewnie nigdy nie
zostanę programistą z krwi i kości. ale przestawienie a:c b:a c:b jest dla
mnie na tyle oczywiste jak tabliczka mnożenia dla każdego powyżej 2 klasy
szkoły średniej. to samo z if-em (i elsem of course). poznałem dość dobrze
systemy operacyjne, bazy danych, administrację infrastrukturą IT, techniki
budowania IT, wdrożenia systemów klasy ERP/MRP, CRM, może trochę słabiej
znam technologie internetowe. to tak z grubsza, bo mógłbym dużo pisać.
Przez te kilka lat optymizmu zostało mi niewiele. może to teraz na sytuację
nie pracowania w stałym miejscu. znowu krótko - od początku roku rzucam się
w każdy temat który może mi przynieść jakąkolwiek kasę. sprzątanie,
handlowanie, malowanie itp. Do tego doszło, że mam lekką obsuwę w swoim
zawodzie. Na jednej z rozmów nie potrafiłem odpowiedzieć na podstawowe
pytania co się dzieje w bazie danych oracla!!!!! po trzech latach
doświadczeń i ciągłej pracy. I nie byłem wtedy "po imprezie" czy coś w tym
rodzaju Po prostu wyleciało mi z głowy i potrzebowałem sporą chwilę na to
żeby sobie przypomnieć co i jak.
i to jest właśnie istota mojego pesymizmu. Bez kontaktu z zawodem, który
lubię i w którym mam spore osiągnięcia widzę swój upadek. W gruncie rzeczy
nie mam większego pomysłu co dalej. W zawodzie - chyba mnie nikt nie chce
skoro nie mogę znaleźć sobie stałego zajęcia i stałego zarobku. Poza
zawodem - dorywczo jasne, ale na stałe? po co w takim razie było się
kształcić, tu się rozwijać?.
Ostatnio stwierdziłem że moje cv jest napisane mało przekonująco. Za dużo i
jednocześnie za mało informacji. Na początku zeszłego tygodnia posiedziałem
ze znajomą nad tematem, kilka godzin to zajęło. i co? od razu zauważyłem
ruch " w swoich okolicach" (bez podtekstu). Może to był problem? nie wiem.
nadmienię, że ponad miesiąc temu wróciłem do Warszawy po kilku latach mojej
pracy daleko poza nią. Na środę mam umówioną rozmowę - 2 etap rekrutacji w
pewnej firmie. I od wczoraj siedzę w książkach, żeby sobie przypomnieć
podstawy i nie popełnić swojego błędu z rzeczonej wyżej rozmowy wstępnej.
Traktuję to jako kolejny egzamin do zdania.

nic to, wypłakałem swoje żale na forum, bo ponoć to poprawia samopoczucie. I
chyba prawda, bo od razu zrobiło mi się lżej.
pozdrawiam wszystkich optymistów ( w tym ciebie greg, chociaż uważam że
trochę przesypiasz swoje pięć minut - obym się mylił), malkontentów i tych
skołowanych jak ja.
a przede wszystkim tych co doczytali do końca :)

PS. a swoją drogą - póki co jestem "do wzięcia". raczej niedrogo (chociaż na
ciągłą pracę za darmo mnie nie stać). Jak ktoś chce skorzystać z moich
doświadczeń i moich możliwości, niech się spieszy bo lada moment mogę być
niedostępny!

gromax