camel wrote:

> On 2006-09-20 14:59:03 +0200, "Nixe" <n...@f...peel> said:

>
>
> <shrek mode> Mogę wtrącić?</shrek mode>
> Nie stwierdzam istnienia zjawiska opisywanego wyżej. Stwierdzam
> istnienie zjawiska pt. drogo i ciągle do dupy. Szczególnie w Polsce.
> Światowi producenci wiedzą, że dla Polaków wystarczy gorsza jakość, bo
> (Polacy) i tak nie widzą różnicy, i korzystają z tego, sprzedając drogo
> wyroby o wiele gorsze, niż Niemcom czy Francuzom. I tutaj mam przykłady,
> choćby dropsy Mentos czy proszki do prania. Reasumując: nawet godząc się

Niestety masz racje. Z proszkami do prania roznica jest tak wielka, ze
az sie czlowiekowi robi przykro, ze ktos uwaza, ze Polacy to az taki
gorszy narod.

> na wysokie wydatki nie uzyskujemy w Polsce tej jakości, jaką otrzymuje
> klient w bardziej cywilizowanym kraju. Przykładowo szajs wiszący na
> hakach w "butikach" z ciuchami w centrach handlowych woła o pomstę do
> nieba (jakość). Dopiero ciuchy Bossa itp. marek są akceptowalne ale po
> nie warto jechać do Berlina, bo w Wawie kosztują bezsensowne pieniądze.

Trudno sie dziwic, skoro wiekszosc Polakow rzeczywiscie patrzy na cene,
a jakosci nie potrafi odroznic albo nie rozumie kupowania rzeczy
dobrych, poniewaz inne sa tansze. Np. cala ta dyskusja: ostatnio
obserwowalam podobna dotyczaca kosztow zycia prowadzona na forum
Brytyjczykow, ktorzy wyjechali do NZ lub zamierzaja. Rozni ludzie, duzy
rozrzut, ale nikt sie nie dziwil, jak ktos zglaszal duze sumy. Co
najwyzej proszono o opis menu, jakie sie ma za dane pieniadze, zeby byc
dobrze zorientowanym w skali. Coiraz czesciej zauwazam, ze u Polakow
kasa budzi niezdrowe emocje.

I.

--
http://nz.pasnik.pl
mieszkam w Nowej Zelandii :)