> Czy mozliwe jest to aby w obecnej sytuacji na rynku pracy
> (w Polsce) robic cos pasjonujacego i jeszcze z tego zyc? Piszac o
> pasjonujacym zajeciu mam na mysli robienie czegos co sie lubi, co kogos
> bardzo interesuje i co chcialby robic, co daje mu wiele satysfacji i
> mozliwosc rozwoju w kierunku, ktory go "wciaga". I nie chodzi tu np. o
> sytuacje kiedy ktos lubi cyferki i chcialby sie realizowac w zawodzie
> kisegowego(j), nie chodzi tu o popularne zawody, nie o takie, na które jest
> i bedzie zawsze zapotrzebowanie. Mam tu na mysli raczej sytuacje, w której
> "gosc" uwielbia wedrowac po gorach i chcialby robic cos z tym zwiazanego np.
> byc przewodnikiem pracujacym w "biurze podrozy specjalizujacej sie w
> turystyce kwalifikowanej".

1. a co jest zlego w lubieniu cyferek i uwielbianiu swojej pracy ksiegowego/ej?
dlaczego uwielbienia dla wedrowania po gorach ma byc ,,gorsze'' (??)
niz uwielbianie dla obliczania skladek na ZUS?
2. co do tego tematu maja czasy?
czasy sa kiepskie dla wszystkich... i ksiegowym jest ciezko i TOPRowcom...

po prostu jedni maja wiecej szczescia i ,,bawia'' sie jednoczesnie zarabaiajac
a inni maja tego szczescia mniej i bawia sie bez zarobku albo zarabiaja bez
zabawy.

pozdrawiam

romekk

--
http://naked.one.pl/~romek