> "Kto, wbrew obowiązkowi:
> [...]
> nie udziela przysługującego pracownikowi urlopu wypoczynkowego lub
> bezpodstawnie obniża wymiar tego urlopu,
> [...]
> podlega karze grzywny."

Wszystko pięknie i ślicznie, ale są sytuacje (wiem, niewiarygodne, ale
prawdziwe i z życia wzięte), gdy pracodawca namolnie przypomina pracownikowi,
iż ma do wykorzystania np. 10 dni zaległego urlopu i MUSI go wykorzystać do
31. marca. A mimo to, pracownik puszcza te uwagi mimo uszu. Albo jest w takiej
sytuacji, że urlopu nie jest w stanie wziąć. Bo robi indywidualnie projekt dla
klienta i nie zdąży w danym terminie, albo ma nawał jakiejś zaległej roboty.
Nie każde stanowisko jest w pełni zastępowalne i naprawdę często zdarza się,
że pracownik sam sobie organizuje pracę, więc na przypomnienie pracodawcy o
urlopie mówi jedynie "Wiem, naprawdę wiem, ale autentycznie nie mam kiedy tego
urlopu wziąć".
Co wtedy? Czy rozwiązaniem jest urlop fikcyjny, a pracownik tak czy siak
przychodzi do pracy? Trochę nie bardzo chyba.
Dlaczego u licha nie można sobie tego urlopu brać wtedy, gdy człowiek naprawdę
go potrzebuje, a nie na siłę? ;-)

JW



--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl