Immona w news:coeno9$obt$1@nemesis.news.tpi.pl napisał(a):
>
> Wystarczyloby raz zrobic porzadna rekrutacje i szkolenia,
> niekoniecznie nawet oferujac jakies niesamowite pieniadze
> - wartosciowe osoby pracuja w pogotowiu opiekunczym
> za niewielkie pieniadze z powolania i tu by sie tez znalezli
> tacy ludzie,

Też nie do końca. Znam pracujących z powołania, którym też czasem się
odechciewa. Wielu ludzi przychodzi do urzędów sfrustrowanych i nastawionych
na nie. Trochę jak w tym dowcipie:

Nowak kupił sobie 3 jajka i zachciało mu się jajecznicy. Ale nie miał
patelni. Nagle, Eureka! - "Kowalscy z góry mają, więc pożyczę od nich".
Idzie po schodach na górę i rozmyśla - "Jak będzie Kowalski, to O.K. - to
świetny chłop, na pewno mi pożyczy. No tak, ale jak otworzy mi Kowalska, to
leżę - to stara menda i na pewno mi nie da. Ale nic, trzeba być dobrej
myśli".
Staje przy drzwiach, dzwoni i drzwi otwiera ... Kowalska. A Nowak na to - "A
wsadź se tę patelnię!!"

Mam wrażenie, że wielu ludzi podobnie rozmawia z urzędnikami. Ja raczej nie
mam negatywnych wspomnień. Oczywiście było kilka mniej przyjemnych sytuacji,
ale zazwyczaj bywało miło. Co innego jeśli mowa o dziekanacie mojej uczelni.
Jeśli mam tam iść coś załatwić to mnie skręca ;-) Ale raz pani z dziekanatu
pożałowałem. Była już tak wykończona, że nie miała nawet siły być niemiłą
;-) Chodzi o "przerób", że się tak niezbyt uprzejmie wyrażę. Niektórzy
urzędnicy przyjmują dziennie bardzo wiele osób, wiele z nich zadaje
dokładnie te same pytania (a jak to może wpienić można przekonać się nawet
na grupach dyskusyjnych). Trudno wtedy ciągle się uśmiechać.
Hmmm... ale znam też takich, którzy wiecznie mają zły dzień. Tacy wzorcowi
"urzędnicy". Ci zdecydowanie przeginają.


pozdrawiam
Greg