> Całkowicie się z tobą zgadzam bo lepszy jest pracownik po zawodówce ale z
> doświadczeniem niż mgr. bez doświadczenia.
>
Witam,
Znałem informatyka po studium, co to się pytał co oznacza "napęd a:" w
windows, oraz na polecenie zrestartowania serwera linuxowego wyłączał go
przyciskiem power.
Co lepsze - studiował na 1 sem. wieczorowych studiów informatycznych ;)
To tak tytułem wstępu.

Oczywiście, człowiek z doświadczeniem jest lepszy od teoretyka, a pasjonat
jest najlepszy - to nie ulega wątpliwości.
Ale ludzie, ktorzy kończą studia musza się wykazać (w zależności od klasy
uczelni) przynajmniej myśleniem logicznym.
Magister nie jest równy magistrowi - więc nie należy generalizować, że
wszyscy magistrzy są gorsi/lepsi od ludzi ze średnim czy zawodowym
wykształceniem.
Zapaleniec czy człowiek zdolny a nie mający przygotowania merytorycznego
jest równy człowiekowi wykształconemu ale bez doświadczenia.
I jeden i drugi dojdzie do podobnych rozwiązań w zbliżonym czasie.
Zapaleniec znajdzie w necie, popyta znajomych i doczyta a ten drugi usiądzie
i dojdzie do tego rozwiązania przez analizę problemu i znalezienie
wytycznych do rozwiązania.
Wrażenie jakie wywierają jest kwestią osobowości i tu nie będę się wdawał w
dyskusję bo to przydługi i subiektywny wywód.

Mimo wszystko jednak najpierw bym rozmawiał z ludźmi wykształconymi (wolę
zaocznych niż dziennych- ale to inna dyskusja) aplikującymi na dane
stanowisko a dopiero potem z ludzmi o niższym wykształceniu.
Pewnie zaraz się czepią oportuniści - ale znam przypadki, kiedy ludzie z
duużym doświadczeniem nie umieją usiąść, zanalizować zadania i stworzyć
rozwiązania.
Pewnie dla tego, że w odtwórczych doświadczeniach zabrakło takiego
przypadku, a nie są w stanie wymyśleć rozwiązania.

Całokształt podejścia do człowieka mającego wykonywac daną pracę jest
kompilacją oczekiwań pracodawcy i analizy predyspozycji kandydata.
Pretensję należy mieć do pracodawcy, że wybrał kandydata nieodpowiedniego na
stanowisko a nie do pracownika.

Pozdrawiam
T.