badzio wrote:
>
>> A to bardzo lubię. Po kiego grzyba programiście równania różniczkowe?
>
> Bo jest szansa ze programista trafi do firmy tworzacej oprogramoawnie
> wspomagajace prognozowanie kursow walut, wartosc akcji, projektowanie
> budynkow, symulacje fizyczne itp czy chociazby zaawansowany engine do
> gier komputerowych.

I to bardzo duza szansa. Szczerze mowiac nie wyobrazam sobie
informatyka, ktory nie otarl sie o ten temat.

> I jeszcze jedno - faktem jest ze studia za wiele nie naucza z dziedziny
> informatyki. Ja sam wychodze z zalozenia, ze prowadzacy na uczelni ma mi
> nie przeszkadzac, wiedze jaka posiadam zdobylem sam. Ale studiowanie
> daje... nie potrafie na razie tego zdefiniowac, ale jak cos wymysle to
> napisze;)
> Ostatnie pytanie - czemu wszelkie duze firmy programistyczne pisza w
> swoich wymaganiach "zatrudnimy absolwentow kierunku informatyka" albo
> "zatrudnimy mgr informatyka z doswiadczeniem" - w 99% w ogloszeniu jest
> slowo kluczowe studia, absolwent, magister.

Czemu?
- Wiedza podstawowa. O tym juz bylo wiele napisane. Dodam tylko, ze
samodzielnie nikt nie jest w stanie nauczyc sie tyle co na dobrej uczelni.
- Ryzyko rekrutacji. Wyksztalcenie jest takim samym wskaznikiem jak
doswiadczenie, referencje itd. Samo w sobie niczego nie gwarantuje ale w
polaczeniu z innymi wskaznikami pozwala dosc precyzyjnie okreslic profil
kandydata. Porownaj to z przypadkiem rekrutacji geniusza po liceum - nie
ma na czym sie oprzec, a szansa, ze faktycznie mamy do czynienia z
geniuszem jest mizerna.
- Kultura pracy, zdolnosc do komunikacji itp. Zespol powinien byc
mozliwie jednolity.
- Procedury firmowe i urzedowe (uprawnienia, wizy).

W koncu to jest budowanie efektywnego zespolu mozliwie niskim kosztem
(czas, ryzyko) a nie konkurs na najzdolniejszego absolwenta liceum.

\R.