Ponizej przedstawione, nie posiadajace pierwowzoru rozwiazanie jest czescia
programu NPD/NKPD, zawartego na stronie http://free.polbox.pl/n/nkpd/
gdzie znajduja sie opisy rozwiazan innych problemow ; dzialania i
finansowania sluzby zdrowia oraz oswiaty, zmiany systemu podatkowego, prawa
karnego itd.
Polemike z zamieszczonym tekstem prosze przesylac na adres ; n...@p...com

***************************

Prace interwencyjne. Przywrócenie prawa do zasiłku dla bezrobotnych.

W sytuacji bardzo wysokiego bezrobocia niezbędne jest przygotowanie prac
interwencyjnych, do których (w pierwszej kolejności) powinny być kierowane
te osoby, które aktualnie nie mają prawa do korzystania z zasiłku dla
bezrobotnych. Podjęcie przez te osoby pracy na opisanych niżej zasadach,
powinno być równoznaczne z przywróceniem prawa do otrzymywania zasiłku.
Najlepszą, nie stosowaną dotychczas metodą organizowania prac
interwencyjnych jest uzupełnianie istniejących już stanowisk pracy, pod
nadzorem Urzędów Zatrudnienia.
Prace interwencyjne mogą być zorganizowane przez właścicieli firm w różny
sposób, w zależności od rodzaju firmy ;
a) prowadzenie działalności w dniach, w których dotychczas firma nie
funkcjonowała (np. niedziele)
b) wydłużenia czasu pracy w określonych dniach tygodnia,
c) połączenie w/w rozwiązań

W organizowaniu prac interwencyjnych niezbędne jest zastosowanie ograniczeń
;
1) Czas pracy osób wykonujących prace interwencyjne powinien być ograniczony
do 16 godzin tygodniowo.
2) W stosunku do firm organizujących prace interwencyjne dla więcej niż
jednego bezrobotnego, powinny być stosowane dodatkowe ograniczenia,
uniemożliwiające pogorszenie warunków pracy osób dotychczas zatrudnionych.

Powyższe ograniczenia są jak najbardziej uzasadnione. Celem organizowania
prac nie jest dostarczenie na rynek 'taniej siły roboczej' a w konsekwencji
zastępowanie dotychczas zatrudnionych osobami bezrobotnymi, lecz wydłużenie
czasu pracy na istniejących stanowiskach pracy, przy jednoczesnym
zminimalizowaniu kosztów ponoszonych przez pracodawcę w związku z takim
działaniem.Bardzo łatwo wyobrazić sytuacje, kiedy pracodawca pozbawiony
jakichkolwiek ograniczeń dokonuje redukcji zatrudnienia a w tak 'powstałych'
miejscach organizuje znacznie tańsze 'prace interwencyjne'. Z drugiej
strony, dla osoby bezrobotnej prace interwencyjne nie powinny stanowić
stałej pracy pod inną nazwą.

Finansowanie prac interwencyjnych

Część kosztów związanych z wypłatami zasiłków dla bezrobotnych powinna być
pokrywana przez pracodawców organizujących w swoich firmach prace
interwencyjne . Dlatego też skierowania do prac interwencyjnych powinny
dotyczyć w pierwszej kolejności tych firm, które zadeklarują najwyższy
współudział w pokrywaniu kosztów. Pozostała część kosztów powinna być
pokrywana z funduszy budżetu państwa, przeznaczonych na walkę z bezrobociem.
Pracodawca organizujący prace interwencyjne nie powinien ponosić żadnych
dodatkowych kosztów (np. ZUS, wynagrodzenie itp.) wykraczających poza w/w
zadeklarowaną kwotę, która powinna być wpłacana każdego miesiąca na rzecz
właściwego Urzędu Zatrudnienia.
Osobie wykonującej prace interwencyjne, zasiłek w pełnej wysokości powinien
być wypłacany przez Urząd Zatrudnienia.

Osoby korzystające ze świadczeń przysługujących bezrobotnym, powinny po
podjęciu stałej pracy podlegać podwyższonej, indywidualnej stawce podatku
(np. , przez okres jednego roku, w wysokości 1-2% od osiąganych dochodów).
Wpływy osiągnięte w ten sposób powinny być kierowane bezpośrednio na
fundusze Urzędów Pracy w celu dofinansowania kolejnych prac interwencyjnych,
organizowanych na podobnych zasadach. Z biegiem czasu ta forma podatku
powinna służyć obniżeniu kosztów bezrobocia ponoszonych przez te osoby,
które nie korzystają z tych świadczeń.

[ Cel i zasady stosowania indywidualnej stawki podatku od dochodow
osobistych opisany jest dokladnie na stronach NPD/NKPD
http://free.polbox.pl/n/nkpd/ ]