Cześć. Mam prośbę do szanownych grupowiczów aby obiektywnym okiem spojrzeli
na moją sytuacje.
Jestem absolwentem Politechniki Łodzkiej, kierunku Elektronika i
Telekomunikacja który to ukończyłem (obroniłem dyplom) na początku czerwca z
oceną najlepsza z mozliwych do uzyskania. Mimo to moje umiejetnosci
praktyczne i doswiadczenie zawodowe sa niewielkie. Również na początku
czerwca podjąłem prace w firmie instalujacej alarmy. Praca zapowiadała sie
ciekawie, koledzy którzy rozpoczeli tam prace pare miesiecy wczesniej
przeszli kursy(na 3 lata sa zwiazani z firma - koszty kursu) i zostali
projektantami , chociaz za duzo projektowaniem sie nie zajmuja (raczej
wycenami, no ale nie tylko). Myslałem ze czeka mnie podobny los, lecz szybko
zorientowałem sie ze zostałem zwyklym instalatorem - wiertarka, listewki,
kable, czasem jakis dołek pod kabel wykopac szpadlem Do podłaczania jakiejs
elektroniki (tzn przewód do odpowiedniego styku i zakrecic srubke pod nim)
raczej mnie nie puszczaja bo to chyba "hi-tech " dla mnie. Z poczatku
pomyslałem ze tak musi byc i ze w sumie to jest logiczne ze musze zaczynac
od zera i ze nawet to bylo by przydatne takie spojrzenie "nie zza
kartki/komputera" na te sprawy. Jednak teraz wszytsko wskazuje na to ze za
duzo projektantów to nie potrzebuja w tej firmie a raczej przydatny jest
ktos do przykrecania listewek. Mnie moze wysla kiedys na kursy projektanckie
jesli firma zaczelaby sie gwaltownie rozwijac , a moze i nie . Jestem tam
narazie na okres probny (3 m-ce) i mam 1000 zł brutto. I tu doszedlem do
momentu gdy rodza sie watpliwosci. Czy pracowac tam dalej, robic cos co mi
raczej nie daje zadnej satysfakcji , czy moze dac sobie spokoj i sprobowac
szczescia gdzie indziej ? Tyle ze jak jest z praca kazdy wie i gdy
zrezygnuje z tej pracy to moze nie nadazyc mi sie taka "okazja" i bede
siedział w domu (a to moze byc najgorszym z mozliwych, grozi popadnieciem w
marazm itd, itp). Zawsze sa to tez jakies pieniadze, nie za duze , ale
podejrzewam ze wiele osob ma mniejsze. Mozna by powiedziec ze moge tam
pracowac az nie znajde lepszej pracy, tyle ze jak wracam po tych wierceniach
to juz nie mam ani specjalnie czasu , ani siły zeby cokowlwiek zrobic, w tym
jakos aktywnie szukac pracy. Nie mam tez ani sily ani czasu zeby jakos
rozwijac swoje zainteresowania umiejetnosci. Czuje ze nie tylko nie rozwijam
sie ale ze wrecz cofam sie.
PS Po obronie zasugerowano mi ze jest mozliwosc zostania na studiach
doktoranckich, tyle ze nie jestem przekonany czy podolam i czy takie studia
maja sens, chociaz było by to o niebo (a raczej kilka nieb) ciekawsze od
przykrecania listewek, tyle ze jesli wogole miałbym stpendium to nie jakies
duze a po ukonczeniu tych nastepnych studiów puka mi prawie 30 stka na karku
a ja zaczynam wtedy "od zera" i to bez zadnej gwarancji ze ten kolejny
dyplom to bede sobie mogl w ....
Co sugerujecie ? Bede wdzieczny za kazdy komentarz


Łukasz