Praca nowa, ale poniżej kwalifikacji

Przeczytaj także: Utrata pracy - jak zminimalizować ryzyko?

1. Nie twórzmy barier
   Często mówimy: „Nie cierpię uczyć się fizyki”, „Nigdy nie polubię swojej pracy”, „Pracuję, bo muszę”, „Nie znoszę mojego szefa” itd. W ten sposób możemy w nieskończoność czegoś nie lubić, pałać niechęcią do danej osoby, nie mieć ochoty na pracę, a w rezultacie ciągle narzekać. Możemy jednak próbować zmienić swoje nastawienie, zdając sobie sprawę, że to my sami budujemy bariery i uprzedzenia, które nas ograniczają. Pamiętajmy, że mamy wpływ na własny sposób myślenia i możemy je kształtować, np. poprzez powtarzanie sobie, że wszystko czego doświadczamy, przyda nam się w życiu. Nawet to, czego aktualnie nie lubimy, wzbogaca nasze doświadczenie i staje się cenną lekcją.
2. Ceńmy bardziej „dziś” niż „jutro”
   Część z nas żyje według zasady: „Niech dzisiaj będzie przyjemnie, a jurto zajmę się tym, czego nie lubię”. I tak to „jurto” trwa dzień, dwa, tydzień, miesiąc. Odkładanie tego, czego się nie lubi na przyszłość działa na naszą niekorzyść, albowiem zwiększa stres i podsyca niechęć do wykonywania określonych zadań. Zwlekając, wyrządzamy sobie krzywdę, albowiem zaczynamy nakręcać błędne koło niemocy, co skutkuje kumulacją negatywnych uczuć. Przerwijmy zatem ten proces i zajmijmy się tym, czego nie lubimy jeszcze dziś. Jeśli to nie pomoże, zapiszmy się na kursy efektywnego wykorzystywania czasu i realizowania zadań od razu.
3. Otwórzmy się na to, co nas spotyka
   Zamiast skupiać się na tym, czego nie lubimy, wypróbujmy „technikę otwarcia”. Popatrzmy na świat jak na wielkie laboratorium, w którym jest masa rzeczy do odkrycia. Pytajmy, czytajmy, sprawdzajmy się, szukajmy, uczmy się nowych rzeczy. Zapiszmy się np. na kurs rysowania na szkle, fotografii, przejdźmy się na spotkanie z autorem ciekawej książki itd. Generalna zasada, którą powinniśmy się kierować, brzmi: „Odkrywajmy nowe”.
4. Zróbmy dokładny plan kariery
   Wielu z nas nie wie, co dokładnie chce w życiu robić i jak ma wyglądać ich kariera zawodowa. Jeśli jednak dokładnie określmy i zaplanujemy przebieg naszej kariery, wtedy będziemy przygotowani na to, co nas czeka. Będziemy też z wyprzedzeniem wiedzieć, co należy robić i jakie wyzwania podjąć, by osiągnąć upragniony cel. Zdamy też sobie sprawę z tego, że niektóre zadania nie będą nam sprawiać radości, choć będą niezbędnym krokiem do osiągnięcia celu naszej kariery. A zatem spiszmy dokładny plan kariery i wyznaczmy poszczególne jej etapy. Jeśli nie umiemy tego zrobić, zgłośmy się do doradcy zawodowego.
5. Powiedzmy „STOP” negatywnemu myśleniu
   Nie myślmy nieustająco, czego lub kogo nie lubimy. Takie ciągłe podsycanie własnej niechęci wzmacnia tylko nasze negatywne nastawienie do czekających nas obowiązków i wyzwań. Zamiast więc obciążać się niepotrzebnie negatywnymi myślami typu: „Czeka mnie ciężki dzień”, „Znowu musze iść do pracy", spróbujmy pomyśleć: „Z ciekawością rozpoczynam nowy dzień”, „Z uśmiechem powitam wszystko, co mnie dziś spotka”. Warto też skończyć z myśleniem, że „inni mają lepiej”. Bo to, czy rzeczywiście inni mają od nas lepiej, jest tylko naszym subiektywnym postrzeganiem. Paradoksalnie bowiem często okazuje się, że to „ci inni” nam zazdroszczą. Obiektywnie rzecz ujmując, każdy z nas ma swoje problemy i warto wiedzieć, że to, co dla jednych jest szczęściem, dla innych może być powodem smutku i na odwrót.
6. Trenujmy pozytywne myślenie.
   „Optymizmu można się nauczyć” przekonuje nas w swoich książkach amerykański psycholog Martin Seligman. Starajmy się zatem myśleć pozytywnie. Usiądźmy rano na łóżku i wyobraźmy sobie, że jesteśmy pełni zapału, energii i wewnętrznej radości. Zaplanujmy sobie, że znajdziemy dzisiaj co najmniej trzy pozytywne aspekty tego, co nas spotka. Jeśli nadal nie wierzymy w siłę wizualizacji, przeprowadźmy proste doświadczenie, wyobraźmy sobie, że żujemy plasterek żółtej, soczystej, kwaśnej cytryny zapewne poczuliśmy, jak napływa nam ślina, a usta wyginają się w krzywym uśmiechu. Czy nadal nie wierzymy w silę pozytywnego myślenia?
7. Doceńmy to, co mamy.
   Zaakceptujmy, że nie wszystko, czego uczymy się i doświadczamy w życiu, musimy lubić. Nie walczmy nieustannie z tym, co nas spotyka i nie szukajmy notorycznie odpowiedzi na pytanie „Dlaczego ja?”. W zamian wypróbujmy ćwiczenie, które pomoże nam wyrobić nawyk doceniania tego, co mamy. Wypiszmy zatem wszystkie nasze dotychczasowe doświadczenia i te dobre i te złe, a obok zanotujmy to, co dzięki nim zyskaliśmy, czego się dowiedzieliśmy o sobie i innych. Każdą sytuację w życiu można bowiem dobrze wykorzystać. Na koniec zastanówmy się nad sobą: Kim jesteśmy ? Dokąd zmierzamy? Co chcemy w życiu osiągnąć? Co jest dla nas najważniejsze?

Przeczytaj także: Automatyzacja: wybawienie pracodawców, zmora pracowników?