Zwolnienie z obowiązku świadczenia pracy a wynagrodzenie

Przeczytaj także: Co powinna zawierać lista płac pracowników?

Stosując się do wykładni Sądu Najwyższego, pracownik w sytuacji opisanej w przykładzie za czas zwolnienia z obowiązku świadczenia pracy otrzymałby takie wynagrodzenie, jakie by otrzymał w przypadku przestoju w firmie, a więc w wysokości płacy zasadniczej, tj. 2.450,00 zł, ponieważ w umowie o pracę zostało wyodrębnione wynagrodzenie wynikające z osobistego zaszeregowania. Takie rozliczenie jest dla niego niekorzystne, gdyż nie ujmuje się w nim przysługującego pracownikowi zmiennego elementu pensji w postaci akordu.

Jeszcze inaczej należałoby postąpić, jeśli w wynagrodzeniu pracownika nie zostałaby wyodrębniona miesięczna bądź godzinowa stawka, a pracownikowi przysługiwałoby wynagrodzenie prowizyjne bądź akordowe. W takiej sytuacji otrzymałby on jedynie 60% pensji.

Powyższy sposób naliczeń ma umocowanie prawne i pracodawca może podjąć decyzję o wypłacie wynagrodzenia za czas zwolnienia z obowiązku świadczenie pracy na zasadach określonych dla przestoju. Jednakże w przypadku zwolnienia pracownika z obowiązku świadczenia pracy należy pamiętać, że nie występuje instytucja niezdolności pracownika do pracy, przestoju czy też przyczyny dotyczącej pracownika. Zwolnienie z obowiązku świadczenia pracy jest wyrazem woli pracodawcy i jako takie nie może mieć żadnych ujemnych skutków dla pracownika.

Gdy zwolnienie pracownika z obowiązku świadczenia pracy przypada na okres wypowiedzenia mu stosunku pracy, to na podstawie art. 361 i art. 70 kp oraz art. 49 kp ma on prawo domagać się wypłaty wynagrodzenia za czas nieświadczenia pracy w pełnej wysokości (tj. obliczonego jak za ekwiwalent za urlop). Powyższe przepisy dotyczą skrócenia okresu wypowiedzenia, ale w przypadku bezpodstawnego odsunięcia od pracy w okresie wypowiedzenia wywołują takie same skutki. Dzięki nim pracodawca ma podstawę prawną, aby odsunąć pracownika od wykonywania pracy przez cały przysługujący mu okres wypowiedzenia, jednakże pracownikowi należne są wyższe świadczenia.

Podstawa prawna:

• Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 29 maja 1996 r. w sprawie sposoby ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w Kodeksie pracy (Dz.U. nr 62, poz. 289 ze zm.); w tekście: rozporządzenie w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie wykonywania pracy.
• Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 8 stycznia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop (Dz.U. nr 2, poz. 14 ze zm.); w tekście: rozporządzenie urlopowe.

Autor: Wydawnictwo Wiedza i Praktyka
Źródło: Płace w firmie;