Zwolnienie z obowiązku świadczenia pracy a wynagrodzenie

Przeczytaj także: Co powinna zawierać lista płac pracowników?

Przykład

Dnia 31 marca 2008 r. pracownikowi wypowiedziano umowę o pracę z zachowaniem 3-miesięcznego okresu wypowiedzenia, który upływa 30 czerwca 2008 r. W ostatnim miesiącu wypowiedzenia pracownik został zwolniony z obowiązku świadczenia pracy. Jest on zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy, a jego pensja składa się ze stałej płacy zasadniczej w kwocie 2.450,00 zł oraz wynagrodzenia akordowego.

Pracownik otrzymał następujące wynagrodzenie na akord:

• w maju 2008 r. – 728,24 zł (przepracował 152 godz.),
• w kwietniu 2008 r. – 882,14 zł (przepracował 176 godz.),
• w marcu 2008 r. – 785,98 zł (przepracował 160 godz.).

Do podstawy naliczenia wynagrodzenia za czas zwolnienia z obowiązku świadczenia pracy należy przyjąć aktualne wynagrodzenie zasadnicze pracownika – 2.450,00 zł i przeciętną wysokość akordów wypłaconych w okresie 3 miesięcy poprzedzających miesiąc zwolnienia z obowiązku świadczenia pracy, tj. od marca do maja 2008 r.:
728,24 zł + 882,14 zł + 785,98 zł = 2.396,36 zł,
2.396,36 zł : 3 mies. = 798,79 zł.

Ustalcie postawę naliczenia wynagrodzenia za czas zwolnienia z obowiązku świadczenia pracy

1. Sumujecie wynagrodzenie ze stałych i zmiennych składników: 2.450,00 zł + 798,79 zł = 3.248,79 zł.
2. Podstawę dzielicie przez obowiązujący w 2008 r. współczynnik ekwiwalentowy: 3.248,79 zł : 21 = 154,70 zł
3. Tak otrzymaną stawkę dzienną:
   • dzielicie przez 8 godzin: 154,70 zł : 8 godz. = 19,34 zł/godz.,
   • mnożycie przez liczbę godzin, w których pracownik został zwolniony ze świadczenia pracy, ale pozostawał w zatrudnieniu (w czerwcu 2008 r. – 168 godzin): 19,34 zł/godz. X 168 godz. = 3.249,12 zł

Kwota 3.249,12 zł to wynagrodzenie brutto za czas zwolnienia z obowiązku pracy w czerwcu 2008 r.

Część specjalistów zajmujących się problematyką wynagrodzeń prezentuje pogląd, że wynagrodzenie za okres zwolnienia z obowiązku świadczenia pracy powinno być liczone zgodnie z zasadami zawartymi w art. 81 kp, tj. tak jak wynagrodzenie przestojowe. Takie stanowisko zajął również Sąd Najwyższy w wyroku z 16 czerwca 2005 r. (sygn. akt I PK 260/04, OSNP 2006/0-10/145). W uzasadnieniu wyjaśniał, że: „pracownik odsunięty od wykonywania pracy (zwolniony z obowiązku świadczenia pracy) doznaje przeszkód w jej wykonywaniu z przyczyn dotyczących pracodawcy, który podejmuje decyzję o takim odsunięciu (zwolnieniu). Sytuację taką reguluje wprost właśnie art. 81 § 1 kp, nie ma zatem powodu do sięgania przez analogię do przepisów dotyczących wynagrodzenia za urlop wypoczynkowy”.

Przyjęcie tego stanowiska oznaczałoby dla pracownika, że przy ustalania wynagrodzenia za czas zwolnienia z obowiązku świadczenia pracy zostanie ujęte albo tylko wynagrodzenie wynikające z osobistego zaszeregowania (jeśli taki składnik wynagrodzenia został wyodrębniony), albo 60% wynagrodzenia zmiennego liczonego jak za urlop.