Wynagrodzenia 2015 - raport płacowy Sedlak & Sedlak

Przeczytaj także: Jaki wzrost wynagrodzeń na świecie w 2015 roku?

Wynagrodzenia w raporcie analizowane są pod kątem wybranych kryteriów, szczególnie istotnych z punktu widzenia różnicowania płac. Jednym z nich jest pochodzenie kapitału firmy. Kolejne edycje raportu wykazują, że wynagrodzenia w firmach polskich i zagranicznych bywają bardzo różne, a największe dysproporcje obserwuje się w przypadku stanowisk z najwyższych szczebli hierarchii organizacyjnej. Nie inaczej jest w tym roku. Dyrektorzy generalni z firm zagranicznych otrzymują wynagrodzenie całkowite o 35% wyższe niż w firmach polskich. Różnicę przekraczającą 30% odnotowano także na poziomie dyrektorów jednostek biznesu oraz dyrektorów pionów (DI). Wśród pracowników fizycznych, wsparcia i specjalistów, wynagrodzenia całkowite różnią się w mniejszym stopniu – od kilku do maksymalnie dwudziestu procent.

Raport płacowy Sedlak & Sedlak 2015 prezentuje również wynagrodzenia w firmach różnej wielkości, przy czym wielkość firmy definiowana jest na dwa sposoby: poprzez wielkość zatrudnienia oraz wielkość rocznych przychodów. Jeżeli chodzi o wielkość zatrudnienia, to w analizach rozróżniono trzy grupy zakładów: do 200 pracowników, od 201 do 1 000 pracowników i zatrudniające powyżej 1 000 pracowników. Ocena stawek płac z tej perspektywy zwraca przede wszystkim uwagę na występowanie niewielkich różnic w przypadku firm średnich i największych oraz widocznie niższe płace w firmach mniejszych. Ze względów oczywistych jest to zauważalne przede wszystkim na szczeblach kierowniczych i dyrektorskich. W przypadku stanowisk z niższych poziomów, zjawisko to traci na sile, a nawet zanika.

Kryterium wielkości przychodów dzieli z kolei uczestników badania na kategorie firm osiągających roczne przychody: do 100 milionów PLN, od 101 do 1 000 mln PLN i powyżej 1 000 mln PLN. W tym przypadku, na większości poziomów, wynagrodzenia w firmach należących do pierwszej i drugiej grupy są do siebie podobne, a swoją wysokością wyróżniają się kwoty wypłacane pracownikom z firm o przychodach przekraczających 1 000 mln PLN. I tak, na przykład, wynagrodzenia całkowite pracowników fizycznych początkujących to odpowiednio 2 489 PLN, 2 577 PLN i 2 831 PLN. W przypadku starszych specjalistów odnotowano wartości rzędu 6 150 PLN, 6 488 PLN i 7 102 PLN. Warto zwrócić uwagę na płace całkowite dyrektorów generalnych i dyrektorów pionów (DII), którzy w firmach o najwyższych przychodach zarabiali odpowiednio 73 901 PLN i 42 033 PLN.

Istotnym kryterium podziału, wykorzystywanym szczególnie w przypadku analizy wynagrodzeń na stanowiskach z niższych szczebli, jest kryterium geograficzne, utożsamiane w niniejszym opracowaniu z podziałem wojewódzkim. Wśród kluczowych wniosków na pewno warto zauważyć, że w dwóch regionach (na Śląsku i Mazowszu) płace doświadczonych pracowników fizycznych przekroczyły już 3 300 PLN. Z drugiej strony, w województwach podlaskim i warmińsko-mazurskim wynagrodzenia całkowite w tej grupie są niższe niż 2 800 PLN – mediany ukształtowały się odpowiednio na poziomie 2 727 PLN i 2 771 PLN. W przypadku doświadczonych specjalistów już tylko w województwie lubuskim odnotowano medianę wynagrodzeń całkowitych niższą niż 4 000 PLN, dokładnie 3 853 PLN. Z kolei województwo mazowieckie jest jedynym, w którym wartość ta przekroczyła 5 000 PLN.

Uzyskana w tegorocznym raporcie próba pozwoliła wyodrębnić 13 różnych branż, w tym po raz pierwszy budownictwo i projektowanie oraz – stającą się polską specjalnością – branżę BPO/SSC. W sektorach tych mediana wynagrodzeń doświadczonych specjalistów (poziom SD) wyniosła odpowiednio 5 167 i 5 000 PLN. Jeszcze tylko w dwóch innych branżach (chemicznej i IT) płace na tym szczeblu przekroczyły próg 5 000 PLN.