Zarobki w Polsce i na świecie 2013

Przeczytaj także: Zarobki w Polsce i na świecie 2012

Podobnie należałoby oceniać realny wzrost wynagrodzeń w Europie, który po uwzględnieniu inflacji, w takich państwach jak Austria, Finlandia, Holandia, Rumunia czy Hiszpania może sięgać zaledwie 1%. Na tym tle zaskakująco dobrze wypada Ukraina, gdzie z uwagi na wyjątkowo niską inflację (bliską zero, według Międzynarodowego Funduszu Walutowego), podwyżki średnich płac sięgnęły 9,3%.

Warto również wspomnieć, iż wzrost wynagrodzeń w niektórych państwach ulega sporym wahaniom, w zależności od sektora. Przykładowo w Wietnamie różnica pomiędzy medianą wynagrodzeń w sektorze z najwyższym i najniższym wzrostem wynagrodzeń sięga niecałych 4%. Podczas gdy w Wielkiej Brytanii wzrost na poziomie 3% notowany jest we wszystkich sektorach.

Powyższy trend widoczny jest wyraźnie w zestawieniu państw wysoko rozwiniętych z rozwijającymi się. W przypadku tych ostatnich w niektórych sektorach, jak transport i logistyka mediana wynagrodzeń jest wyraźnie niższa w porównaniu do pozostałych branż i ogólnej średniej dla całej gospodarki. Przynajmniej po części jest to związane z rosnącymi kosztami energii w połączeniu ze spadkiem poziomu światowej wymiany handlowej.

Ciekawych informacji dostarcza nam również raport, przygotowany wspólnie przez ekspertów z grupy LIS (Luxemburg Income Study Database) oraz analityków należącej do dziennika New York Times platformy internetowej Upshot. Wedle opublikowanych danych od pewnego czasu możemy wyraźne zauważyć zmiany na pozycji lidera, jeżeli chodzi o średnie zarobki w różnych grupach społecznych. Zgodnie z opublikowanymi danymi wynagrodzenia amerykańskiej klasy średniej, niegdyś najwyższe na świecie, rosną obecnie znacznie wolniej niż w Europie Zachodniej czy Kanadzie.

W Polsce, realna wartość wynagrodzeń systematycznie rośnie, jednakże nadal daleko nam pod tym względem do mieszkańców Europy Zachodniej. Według obliczeń Eurostatu przeciętny Polak zarabia ok. 3,9 tys. złoty brutto, podczas gdy Niemiec lub Brytyjczyk około 14 tys. zł. Podobnie jak w poprzednich latach kraje Europy Środkowo-Wschodniej powoli doganiają poziom wynagrodzeń na Zachodzie. Procentowy wzrost płac jest nawet szybszy, choć – jak wspomniano wyżej – daleko nam jeszcze do naszych zachodnich sąsiadów. Nie należy także obawiać się, że przez wzrost przeciętnego wynagrodzenia polska gospodarka stanie się mniej konkurencyjna. Wydajność pracy rośnie bowiem szybciej niż płaca . Na koniec 2014 roku eksperci przewidują realny wzrost wynagrodzeń w skali światowej na poziomie 1,8%, a więc nieco niższym niż w całym 2013 roku, wynoszącym 2%.

2. Płaca minimalna w Polsce

Płaca minimalna to określona ustawowo kwota wynagrodzenia, poniżej której nie można opłacać pracownika zatrudnionego na pełen etat. O jej wysokości decyduje rząd po konsultacji z partnerami społecznymi (w ramach Komisji Trójstronnej). Od 2014 roku pensja minimalna w Polsce wzrosła o 80 złotych brutto i wynosi obecnie 1 680 złotych brutto. Oznacza to wzrost o 80 zł w stosunku do roku poprzedniego. Po odliczeniu składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne oraz zaliczki na podatek dochodowy najmniej zarabiający otrzymywali 1237,20 zł. Wyższa płaca minimalna oznacza, że wyższe są także inne powiązane z nią świadczenia. Wyższe są również wynagrodzenie za czas przestoju w firmie, które nie mogą być niższe od wysokości minimalnej pensji. Zgodnie z ustawą, kolejny rok powinien przynieść podwyżkę o ok. 5%. Związki zawodowe od lat postulują podwyższenie płacy minimalnej do poziomu 50% przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej. Powinno zatem wynosić około 2 tysięcy złotych brutto. Obecnie stanowi ona około 46 % przeciętnego wynagrodzenia, mieszcząc się tym samym w europejskiej średniej. Zdaniem związkowców minimalne wynagrodzenie w 2015 roku nie powinno być niższe niż 1 797 zł brutto, czyli 1 318 zł netto. Są oni zdania, iż obecny poziom płacy minimalnej prowadzi do nadmiernego wyzysku.