Menedżerowie a utrata pracy

Przeczytaj także: Menedżer a poszukiwanie pracy

Prawdziwym kapitałem menedżera na rynku pracy są jego kontakty, a najważniejszym atutem jest wizerunek. Wbrew obiegowym poglądom, przynajmniej w obszarze biznesu, menedżerowie w Polsce (i nie tylko) mają nieraz spore opory w wykorzystywaniu osobistych kontaktów do poszukiwania pracy. To kwestia przełamania wyolbrzymianej zresztą trudności w zwróceniu się do kogoś o pomoc i nieracjonalnego uznawania poszukiwania pracy za jakąś "skazę" na honorze. To także potrzeba dużej determinacji, konsekwencji oraz określonych umiejętności, nie zawsze kształtowanych przez korporacje. Dobry plan networkingu, sensowne założenie o co prosić poszczególnych znajomych i konsekwencja w generowaniu spotkań jest może nie najkrótszą, ale statystycznie najbardziej skuteczną drogą do nowej pracy. Dodajmy przy tym, że naszą pierwszą radą dla menedżerów jest, aby nikogo nie prosili o załatwienie pracy - to zazwyczaj raczej droga do spalenia wielu kontaktów. Wg różnych badań networking jest źródłem nowej oferty dla przynajmniej 60% menedżerów w biznesie. Prawdopodobnie im dalej od biznesu, a bliżej sfery budżetowej czy polityki ten odsetek się zwiększa, co jest tematem na zupełnie inny artykuł.

Wizerunek menedżera na rynku pracy kształtuje się poprzez rozmowy i spotkania, które odbywa aby dotrzeć do informacji o ofertach lub samych ofert, dokumenty marketingowe (głównie CV), które udostępnia, a ostatnio także poprzez starannie zakomponowaną obecność w sieci, w tym w portalach społecznościowych. Wciąż ostateczny sukces zależy od sposobu, w jaki menedżer potrafi zaprezentować się w bezpośrednim kontakcie z (kilkoma najczęściej) osobami, które decydują o obsadzie stanowisk. Stąd tak istotne jest przygotowanie odpowiedniej autoprezentacji, a ściślej i nowocześniej mówiąc, odpowiednich narracji związanych z przebiegiem swojej kariery, wyjaśnianiem jej punktów zwrotnych, prezentacji osiągnięć i kwalifikacji. W czasach rosnącej konkurencji nawet względnie drobne błędy w używanych narracjach i odpowiedziach na niektóre pytania mogą doprowadzić do utraty możliwości podjęcia nowej pracy. Dobrze skomponowane CV jest często niezbędne, aby w ogóle mieć możliwość osobistego zaprezentowania się komukolwiek. Podobnie starannie przygotowana i spójna z CV obecność w sieci ułatwia bycie zidentyfikowanym przez potencjalnych pracodawców, którzy coraz częściej sięgają do portali typu LinkedIn czy Goldenline zanim jeszcze zlecą poszukiwania firmie rekrutacyjnej lub dadzą ogłoszenie.

Coraz więcej dyrektorów, których utrata pracy dotknęła w dojrzalszym wieku, decyduje się na alternatywne ścieżki kariery. Stają się konsultantami, szukają krótkookresowych projektów czy kontraktów, przechodzą do służby publicznej czy "trzeciego sektora". Czasem, gdy mają pomysł, pieniądze i pierwszych klientów, tworzą drobniejsze biznesy niekoniecznie związane z dotychczasowym profilem zawodowym czy branżą. Przekonanie się do pracy o zazwyczaj mniejszym niż do tej pory rozmachu, w na ogół znacznie mniej licznych zespołach, przy niekoniecznie mniejszej, ale inaczej rozumianej odpowiedzialności, wymaga czasu i nieraz radykalnego przewartościowania celów życiowych. Powinno być również starannie przemyślane - nie jest to wcale łatwiejsza droga niż poszukiwanie kontynuacji w dotychczasowej roli. Jednak wiele osób, które przeszły tę drogę deklaruje, że takie zwieńczenie kariery "przyszło w dobrym momencie" i pomogło po prostu wziąć więcej z życia. Stąd, inaczej niż jeszcze 10 lat temu, zmniejszenie skali działań coraz rzadziej uznawane jest za porażkę odchodzącego z korporacji menedżera. Przeciwnie, bywa rozwiązaniem uważanym przez wielu za modelowe.

Paweł Gniazdowski ekspert zarządzania karierą, szef w Polsce