Dnia Sat, 12 Mar 2005 21:07:05 +0100, Jan Kowalski
<J...@n...znasz.go> napisał:

>>> W takich przypadkach lepsze sa nieoficjalne
>>> imprezy i podstepne metody typu szef zapraszajacy do siebie na
>>> kolacje i stwierdzajacy potem, ze nie mial czasu isc zrobic
>>> zakupow, po czym wspolna
>>> wycieczka do supermarketu. :)
>
>> Bardzo, bardzo przepraszam za tę uwagę, ale rzygać mi się zachciało.
>
> Znakomity przykład, czemu takie imprezy w żadnym przypadku
> obowiązkowymi być nie mogą: nie każdy lubić, jak "rzygać" inny...

Cała ta idea "z szefem do supermarketu" przyprawiła mnie o mdłości. Szef
to szef, koledzy z pracy to koledzy z pracy.

Co NIE znaczy, że jestem wrogiem prywatnych relacji poza pracą. Zdarzyło
mi się być głównym "ideologiem" zorganizowanych _oddolnie_ spotkań ludzi
znających się czasem tylko z pseudonimu w undergroundowym usenecie
intranetowym i nie wiedzących, że pracują na tym samym piętrze :)

Nie bardzo chce się mi opowiadac, na jakich prostych trickach polegał
sukces tych spotkań, bo tym samym ujawniłbym ponad wszelką wątpliwość
swoją tożsamośc, na co nie mam ochoty ;)

--
Miałem jakiś pomysł na nowego siga, ale chwilowo wyleciał mi z pamięci.
(priv: z lewej from, w środku małpa, z prawej gazeta.pl)

do góry

Użytkownik "T.Omasz" <t...@f...pl> napisał w wiadomości
news:opsnjlzbsiz2c1mg@blaster...
> Dnia Sat, 12 Mar 2005 21:07:05 +0100, Jan Kowalski
> <J...@n...znasz.go> napisał:
>
>>>> W takich przypadkach lepsze sa nieoficjalne
>>>> imprezy i podstepne metody typu szef zapraszajacy do siebie na
>>>> kolacje i stwierdzajacy potem, ze nie mial czasu isc zrobic
>>>> zakupow, po czym wspolna
>>>> wycieczka do supermarketu. :)
>>
>>> Bardzo, bardzo przepraszam za tę uwagę, ale rzygać mi się zachciało.
>>
>> Znakomity przykład, czemu takie imprezy w żadnym przypadku
>> obowiązkowymi być nie mogą: nie każdy lubić, jak "rzygać" inny...
>
> Cała ta idea "z szefem do supermarketu" przyprawiła mnie o mdłości. Szef
> to szef, koledzy z pracy to koledzy z pracy.

W niektorych firmach tak sie da. W innych laczy sie bycie z szefem na "ty",
wspolne picie i wymienianie informacji nie bedacych poleceniami sluzbowymi z
dystansem, szacunkiem i zdyscyplinowanym podejsciem. Jest to najlatwiejsze i
najlepiej dziala, jak szef ma autorytet wynikajacy z czegos wiecej niz
samego stanowiska - ma szanowane przez pracownikow osiagniecia,
doswiadczenie, charyzme i inne cechy, ktore budzilyby takie same uznanie
wtedy, gdy nie bylby on akurat naszym szefem. W takich ukladach imprezowanie
z udzialem szefa bardzo dobrze dziala na zespol i jest sympatyczne samo w
sobie. W ogole uwazam, ze polaczenie bezposredniosci, atmosfery, w ktorej
mozna szczerze powiedziec co sie mysli i co boli i osobistej sympatii z
autentycznym szacunkiem dla autorytetu opartym na przeslankach innych niz
samo zajmowane stanowisko to najlepsze rozwiazanie w branzach, w ktorych
praca opiera sie na intelektualnym, tworczym wysilku. Przy linii
produkcyjnej lepiej dzialaja inne uklady, fakt.

I.

do góry

Dnia Sat, 12 Mar 2005 22:19:15 +0100, Immona
<c...@W...zpds.com.pl> napisał:

> Użytkownik "T.Omasz" <t...@f...pl> napisał w wiadomości
> news:opsnjlzbsiz2c1mg@blaster...
>> Dnia Sat, 12 Mar 2005 21:07:05 +0100, Jan Kowalski
>> <J...@n...znasz.go> napisał:
>>
>>>>> W takich przypadkach lepsze sa nieoficjalne
>>>>> imprezy i podstepne metody typu szef zapraszajacy do siebie na
>>>>> kolacje i stwierdzajacy potem, ze nie mial czasu isc zrobic
>>>>> zakupow, po czym wspolna
>>>>> wycieczka do supermarketu.
>>>
>>>> Bardzo, bardzo przepraszam za tę uwagę, ale rzygać mi się zachciało.
>>>
>>> Znakomity przykład, czemu takie imprezy w żadnym przypadku
>>> obowiązkowymi być nie mogą: nie każdy lubić, jak "rzygać" inny...
>>
>> Cała ta idea "z szefem do supermarketu" przyprawiła mnie o mdłości. Szef
>> to szef, koledzy z pracy to koledzy z pracy.
> W niektorych firmach tak sie da. W innych laczy sie bycie z szefem na
> "ty",
> wspolne picie i wymienianie informacji nie bedacych poleceniami
> sluzbowymi z
> dystansem, szacunkiem i zdyscyplinowanym podejsciem. Jest to
> najlatwiejsze i
> najlepiej dziala, jak szef ma autorytet wynikajacy z czegos wiecej niz
> samego stanowiska - ma szanowane przez pracownikow osiagniecia,
> doswiadczenie, charyzme i inne cechy, ktore budzilyby takie same uznanie
> wtedy, gdy nie bylby on akurat naszym szefem. W takich ukladach
> imprezowanie
> z udzialem szefa bardzo dobrze dziala na zespol i jest sympatyczne samo w
> sobie. W ogole uwazam, ze polaczenie bezposredniosci, atmosfery, w ktorej
> mozna szczerze powiedziec co sie mysli i co boli i osobistej sympatii z
> autentycznym szacunkiem dla autorytetu opartym na przeslankach innych niz
> samo zajmowane stanowisko to najlepsze rozwiazanie w branzach, w ktorych
> praca opiera sie na intelektualnym, tworczym wysilku. Przy linii
> produkcyjnej lepiej dzialaja inne uklady, fakt.
> I.

Dobrze, więc mam mentalność robola. I twierdzę, że w pracuję dla
pieniędzy, a bliskie relacje rezerwuję dla rodziny, przyjaciół, kolegów.
Do grupy przyjacioł lub kolegów można czasem i przypadkiem zaliczyć kogoś
poznanego _w_budynku_[1] firmy.

[1] róznica analogiczna jak między "house" i "home".

Imprezowanie z udziałem szefa nie jest imprezowaniem, podobnie jak wyjazd
na safari do Kenii ufundowany przez dystrybutora marki dla najlepszych
sprzedawców nie jest urlopem.

Zdarzyło mi się niejednokrotnie "imprezować" z szefami - ale w godzinach
pracy (dokładniej mówiąc wczesnym przedpołudniem - by po wyjściu każdy
mógł wsiąść w samochód i pojechać do domu).

--
Miałem jakiś pomysł na nowego siga, ale chwilowo wyleciał mi z pamięci.
(priv: z lewej from, w środku małpa, z prawej gazeta.pl)

do góry

Użytkownik "T.Omasz" <t...@f...pl> napisał w wiadomości
news:opsnjnolgsz2c1mg@blaster...

>> sobie. W ogole uwazam, ze polaczenie bezposredniosci, atmosfery, w ktorej
>> mozna szczerze powiedziec co sie mysli i co boli i osobistej sympatii z
>> autentycznym szacunkiem dla autorytetu opartym na przeslankach innych niz
>> samo zajmowane stanowisko to najlepsze rozwiazanie w branzach, w ktorych
>> praca opiera sie na intelektualnym, tworczym wysilku. Przy linii
>> produkcyjnej lepiej dzialaja inne uklady, fakt.
>> I.
>
> Dobrze, więc mam mentalność robola. I twierdzę, że w pracuję dla

Nie pisalam o Tobie, tylko o ogolnych teoriach. Obecnie panujace w
zarzadzaniu przekonania sa mniej wiecej takie, ze podejscie typu wielki
dystans, szefowanie patriarchalne i sformalizowana dyscyplina sprawdza sie
tam, gdzie praca ma charakter "na akord", rzemieslniczy i powtarzalny. Nie
oznacza to wylacznie niskich kwalifikacji pracownikow, poniewaz takie prace
istnieja takze w branzach i na stanowiskach wymagajacych intelektualnie, np.
w bankowosci, ubezpieczeniach, ksiegowosci itd. Natomiast w branzy typu
agencje reklamowe, niektore dzialy IT, media, organizacje pozarzadowe,
niektore dzialy konsultingu , gdzie sukces zalezy od jakosci pracy bardziej
niz od jej ilosci poczucie autentycznej, szczerej przynaleznosci do firmy
jak do spolecznosci ludzi polaczonych wspolnym celem, ktory ich naprawde
rusza bywa jednym z decydujacych czynnikow sukcesu.

W pewnej firmie IT mieli projekt typu death match. Szef kupil czy wynajal
budynek, postawil wokol straze, zeby nikt nie wlazil ani nie wylazil, na
szczyt budynku wciagnal piracka flage. Zespol nie dostal podwyzek na czas
tej bardzo ciezkiej pracy, ale nagroda byla przygoda i byla to nagroda
dostateczna do zmotywowania zespolu.

BTW nie podoba mi sie slowo robol, poniewaz nie widze powodow do braku
szacunku dla kogos, kto zarabia na zycie "przy linii produkcyjnej".

> pieniędzy, a bliskie relacje rezerwuję dla rodziny, przyjaciół, kolegów.
> Do grupy przyjacioł lub kolegów można czasem i przypadkiem zaliczyć kogoś
> poznanego _w_budynku_[1] firmy.
>
> [1] róznica analogiczna jak między "house" i "home".

Po prostu nie znasz lub nie potrafisz zrozumiec klimatu, w ktorym zwiazek z
firma jest emocjonalny i staje sie ona miejscem "domowym", a pracownikow
motywuja nie tylko pieniadze, tylko tez przygoda bycia w zespole z ciekawymi
ludzmi i sam charakter wysilku i celu. Owszem, wiele firm marzy o czyms
takim (bo to sie wyraznie przeklada na zyski) i probuje to wprowadzac
metodami "administracyjnymi", tworzac piekny tekst z misja, robiac
dopracowane przez psychologow spotkania integracyjne... i wychodzi
groteskowa korporacyjna fikcja, czasem ocierajaca sie o orwellowski
odgrywany entuzjazm. Takie miejsca potrafia byc straszne. Sa jednak firmy,
gdzie ten klimat istnieje i czasem zrodzil sie sam, nie bedac sterowanym
przez nikogo. I ja mam nadzieje tylko w takich firmach w zyciu pracowac,
poniewaz idee kreca mnie bardziej niz pieniadze i naleze do ludzi gotowych
pracowac za mniej (oczywiscie do granic wyznaczonych moim pojeciem godnego
zycia) jesli jest to miejsce dajace przyjemnosc i energie przebywania w
szczerym, entuzjastycznym klimacie i oddajace mnie w sluzbe jakiejs powaznie
traktowanej przez otoczenie idei. (Ta idea jest najczesciej robienie tego,
co sie robi, jak najlepiej nie tylko dlatego, ze wtedy bedzie z tego wiecej
pieniedzy, ale dlatego, ze robienie czegos dobrze jest uwazane przez tych
ludzi za wartosc sama w sobie.)

> Imprezowanie z udziałem szefa nie jest imprezowaniem, podobnie jak wyjazd
> na safari do Kenii ufundowany przez dystrybutora marki dla najlepszych
> sprzedawców nie jest urlopem.

Dla mnie wyznacznikiem imprezowania i urlopu jest moja wlasna dobra zabawa i
odpoczynek, a nie role zawodowe osob bioracych udzial w tym ze mna.

I.

do góry

Dnia Sun, 13 Mar 2005 11:01:52 +0100, Immona
<c...@W...zpds.com.pl> napisał:

(ciach całe credo)

No cóż, życzę szczęścia. Bardzo ciekawa religia.


--
Miałem jakiś pomysł na nowego siga, ale chwilowo wyleciał mi z pamięci.
(priv: z lewej from, w środku małpa, z prawej gazeta.pl)

do góry

>Uwazam, ze jest to dobra forma dla zwiekszenia zaangazowania wszystkich
>pracownikow w sprawy firmy i zintegrowania ich ze soba. Ale jest kilka ale

dla mnie to takie hamerykanskie.. do pracy sie chodzi pracowac..
po pracy sie zapomina o pracy.. ja mam takie podejscie..
jesli nie ma dobrych stosunkow w zespole to zadna imprezka ich nie
poprawi.. o dobra atmosfere trzeba dbac w czasie pracy a nie poza nia


CanoE
_______________________________
www.ap.end.pl (mirror: http://www.aphoto.abc.pl)

do góry

>Dobrze, więc mam mentalność robola. I twierdzę, że w pracuję dla
>pieniędzy, a bliskie relacje rezerwuję dla rodziny, przyjaciół, kolegów.
>Do grupy przyjacioł lub kolegów można czasem i przypadkiem zaliczyć kogoś
>poznanego _w_budynku_[1] firmy.


dokladnie :) ja uwazam to za zdrowe podejscie.. przyjaciol i kolegow
sie wybiera..
wspolpracownikow po prostu daje ci firma :) a na sile sie z kims
zadawac to nie ma sensu.. co nie wyklucza ze w pracy znajdzie sie
kogos z kim sie chce spedzac wolny czas.. ale nie od razu cale
pietro/firme


CanoE
_______________________________
www.ap.end.pl (mirror: http://www.aphoto.abc.pl)

do góry

>Po prostu nie znasz lub nie potrafisz zrozumiec klimatu, w ktorym zwiazek z
>firma jest emocjonalny i staje sie ona miejscem "domowym", a pracownikow
>motywuja nie tylko pieniadze, tylko tez przygoda bycia w zespole z ciekawymi
>ludzmi i sam charakter wysilku i celu.

sorry ale dla mnie to belkot hr
smiem zaryzykowac stwierdzenie ze tylko ludzie nieszczesliwi w zyciu
osobistym/samotni moga isc na takie cos..
oczywiscie tacy zaangazowani pracownicy to dla firmy ideal.. ale do
czego to prowadzi widac ladnie w Japonii - ja dziekuje, postoje ;)


CanoE
_______________________________
www.ap.end.pl (mirror: http://www.aphoto.abc.pl)

do góry

Uzytkownik "CanoE" <c...@n...lubie.spamu.org> napisal w wiadomosci
news:jpg8319apdo4sphs6tic3g7qfs7p2qhmks@4ax.com...
>
>>Po prostu nie znasz lub nie potrafisz zrozumiec klimatu, w ktorym zwiazek
>>z
>>firma jest emocjonalny i staje sie ona miejscem "domowym", a pracownikow
>>motywuja nie tylko pieniadze, tylko tez przygoda bycia w zespole z
>>ciekawymi
>>ludzmi i sam charakter wysilku i celu.
>
> sorry ale dla mnie to belkot hr
> smiem zaryzykowac stwierdzenie ze tylko ludzie nieszczesliwi w zyciu
> osobistym/samotni moga isc na takie cos..
> oczywiscie tacy zaangazowani pracownicy to dla firmy ideal.. ale do
> czego to prowadzi widac ladnie w Japonii - ja dziekuje, postoje ;)

W moim przypadku psychoanaliza Ci nie wyszla. Ludzie pracujacy w firmach,
ktore znam i w ktorych panuje taka atmosfera, tez w wiekszosci nie sa
samotni. Niektore z tych firm nawet preferuja przy zatrudnianiu ludzi
pozostajacych w trwalych zwiazkach.

Po prostu sa rozne style. Wymuszonego lub sztucznego entuzjazmu szczerze nie
cierpie, ale sa miejsca, zespoly itd., w ktorych cos takiego sie dzieje i
nie jest wymuszone. A jak to sie juz dzieje w naturalny sposob, to jest
bardzo fajne i wnosi taka jakosc do zycia, ze miejsca pracy nie dajace tego
sa uwazane za gleboko niesatysfakcjonujace niezaleznie od placy. Jak sie
ktos nie zetknal w postaci autentycznej z czyms takim, to uwaza to za hrowy
belkot i w pelni takie stanowisko rozumiem, bo w mediach wiecej oddzwieku
mialy te groteskowe nieudane nasladownictwa na sile.

I.

do góry

W wiadomości news:opsnkm6hj9z2c1mg@blaster T.Omasz
<t...@f...pl> pisze:

> (ciach całe credo)
> No cóż, życzę szczęścia. Bardzo ciekawa religia.

Świetne i - przy okazji - efektowne skwitowanie całego tego bełkotu,
gratuluję, naprawdę trafiłeś w sedno. :-))

--
Pozdrawiam
Jotte

do góry